Varmı Daha Ötesi..

Konu: Varmı Daha Ötesi.. Salı Tem. 15, 2008 2:45 pm

Güneş, ışıklarını yansıtır cama doğru ince ince..
dışarda araba sesleri, çocuk sesleri, gürültüler. Bir ses duyuyorum sesine
benzeyen. Sonra anlıyorum ki, o ses içimden geliyor aslında.

Buruk bir acı ile yanarken kalbim, annesine seslenen çocuğu
görüyorum dışardan. İzin istiyor bir yere gidebilmek için. Hayır diyor annesi,
ağlıyor çocuk. Sonra oda bir acı ile kenara çekiliyor fakat 5 dakika sonra
unutup yaşadığını karışıyor akranlarının arasına.

Yeni bir güne
sensiz merhaba demek.. diyememek aslında. Canından bir parça eksiltmek günden
güne, ve öyle devam etmek yola, tahammül etmeye çalışmak yokluğuna, sensiz
merhaba demeye çalışmak bir güne..

Her uyandığında, acı ile
kıvranmak yorganların arasında ve içinde bulunduğun odanın sana dar gelmesi,
çekip gitmek istemek ama yapamamak, yine mahküm olmak sensiz yaşamaya sonsuza
doğru..

Bilir misin, kalbin acıması işte böyle..

Kalbin
acıması ki, kaderin dizlerine kapanıp yalvarsan dahi geri getiremeyeceğini
bilmek bazı şeyleri. Kalbin acıması ki, çiğnesen gururunu kaldırımlar gibi,
duyuramayacağımı bilmek sesini..

Kalbin acıması ki, ruhsuzlaşmak git
gide.. ertelemek hayatını başka günlere..

".. Yapacak hiçbirşey yok
gitmek istedi gitti.."

Yol alıyor günden güne sensiz. Bu kalp ise
sayıyor yerinde her saniye. O kadar sevmiş işte seni, bu kadar çekecek acıyı, şu
kadar ağlayacak..

Her gece çıkıp çatıya, konuşacak seninle bıkmadan.
Hissetmek isteyecek varlığını bir saniye bile olsa. Çıldırsa da bu yürek acıdan
ve kinden, bilecek mutlu olmak isteyeceğini ve seni sana teslim edecek günden
güne, gözlerini araya araya belkide, bakınacak boş boş..

Zamanı geri
alabilsem de, tanımadığım günlere dönebilsem seni.. Çehre olarak bilsem, öyle
görsem.. Alışmamış olsam varlığına..

Ve keşke çiğnemeseydim gururumu
defalarca..

Durdurmasaydım gitmek istediğinde ve korkmasaydım
kaybetmekten..

Ama anlayamadım ki.. gitmek istediğini. İnan bana,
anlayamadım hiç.

Keşke en başından söyleseydin.. yorulmasaydım bu kadar.

Eşyalara yüklüyorum yorgunluğumu.. ve ruhsulaşıyor bu beden git gide.
Nereye kadar bilmem.. bilmiyorum, bilmek yada bilmemek de umrumda değil zaten..

Bir parça eksilmiş canımdan, var mı daha
ötesi?
_________________

Konu: Geri: Varmı Daha Ötesi.. Salı Tem. 15, 2008 10:34 pm

Saol

Konu: Geri: Varmı Daha Ötesi.. Salı Tem. 22, 2008 5:42 am

teşekkürler yüreğine sağlık..

Konu: Geri: Varmı Daha Ötesi.. Paz Eyl. 28, 2008 10:20 pm

SagoL

Üye Mesaj Sayısı : 21 Yaş : 32 Kayıt tarihi : 29/04/10

varmı ötesi ya ölüyorum ben:( Varmı Daha Ötesi.. 724106